Windmolen

In 2004 werd dit beeld van Mia Missinne ingewijd.
De gebeurtenis ging niet onopgemerkt voorbij, want het grasveld op de rotonde was vooraf versierd met 144 kleine speelgoedwindmolentjes, de inspiratiebron voor het beeld, waarmee de kunstenares de wedstrijd met het thema 'molen' gewonnen had.
De vorige molen dateerde van begin 17de eeuw maar werd aan het einde van de Tweede Wereldoorlog door soldaten met vlammenwerpers in brand werd gestoken. Deze molen werd gebouwd kort na de totale verwoesting van Brecht door de Spanjaarden in 1584 en verving de oorspronkelijke molen in het centrum van Brecht, de Akkerwindmolen. Het was een grafelijke banmolen: aan de toenmalige graven moest betaald worden om het graan te malen. Zij vroegen aan hun pachters, de molenaars, zeer hoge borgsommen, en verzekerden zich zo tegen de vele wanbetalers onder de klanten. Toch moeten de zaken letterlijk en figuurlijk goed gedraaid hebben, want de graven vonden dat er een tweede molen moest bijkomen, en wel hier op 't Heiken. Deze werd in de volksmond 'den nieuwen molen' genoemd. Die benaming werd zelfs nog door de laatste molenaarsgeneratie, de familie Meeusen, als firmanaam op hun huisgevel geschilderd. Na het overlijden van vader Meeusen in 1925 zetten zijn 3 zonen eerst de zaak voort, maar een van hen begon niet lang daarna de mechanische maalderij 'Meesdijk' aan brug 11. Het einde van het windmolentijdperk in Brecht was ingeluid...

Nu staat hier dus terug een 'nieuwen molen', zij het van een iets ander model. Het kunstwerk werd uitgevoerd in inox. Het is een zestal meter hoog en weegt ongeveer 800 kg.

Locatie: rondpunt Molenheiken